Արգելված պտուղ

 Ռիթմին կյանքի հակառակ ենք քայլում,

Հոսքին մարդկանց դեմ-դիմաց կանգնում,

Երբ մի հարց կա,առ սիրտ ենք նայում,

Երբ մի ցանկություն առ Աստված։

                   
                       ***

Ոչ ոք մյուսից չի վախենում,

Բայց ով վախ ունի կորստի անգամ,

Ցավ է ստեղծում, ու դրա մեջ թաղվում,

Երբ արգելված է պտուղը։

                        ***

Այն ցանկալի է երբ չկա,

Դրան դիպչելու մի բուռ ցանկություն,

Փարվելու ու վայելելու միտում անգամ։

Դրախտի ենք վերածում մեր հագուստը անգամ,

Դարձնում մարդու ստեղծած, կամ դրանից ծնված,

Մեծարգո է մարդը ով գիտի գինը դրա,

Մեծապաիվ մեկն,ով կհագնի այն,

Առանց պիտակի ու հատուկ գնի անգամ։

                          ***

Երբ արգելված է լինում պտուղը,ցանկալի է այն,

կարծես մարմնի վրա դրված զարդ լինի այն,

բայց երբ մարդն է հերքում իր  պտուղն անգամ,

դրախտի մեջ մի բուռը դառնում է փշուր-փշուր,

ու մի հույսը լույսով ետ գալիս,ու դառնում,նորից

պտուղ՝ բայց ոչ դրախտային, ոչ էլ արգելված։