Սրտիս խնդիրը

 Երբ պիտի պատահես,անծանոթ դու ինձ,

ճանապարհս երբ պիտի լույսով պատես,անցորդ ու իմ,

երբ պիտի ինձ ,անցորդս շողք դու դառնաս,

երբ պիտի դու ինձ պատահես,անծանոթս։

Սիրտս խնդիր ունի,ճանապարհ

սիրտս մեծ ցավ ունի դու այ մարդ,

սիրտս կարոտ ունի,այ աշխարհ,

անծանոթի կարիգ ունի,այ դու կյանք,

երբ պիտի ինձ դու պատահես,այ դու կյանք,

Այ դու անծանոթ,երբ պիտի ինձ դու պատահես։

Սիրտս խնդիր ունի ճամփիս կեսին,

մեկ ոլոր եմ,մեկ մոլոր,մեկ լուսավոր,մեկ մթին,

ուր էլ գնամ,ինչ էլ հագնեմ,պատահում եմ ամենքին,

բայց ոչ ճամփին իմ,ոչ իմին,

որը գիտեմ,ու կփնտրեմ,բայց ոչ իմին,

իմ սրտի խնդրին,մոլորվել է այն իր ճամփի կեսին։

Անծանոթներ գնան ու գան,

միշտ չէ որ նորը կպատահի,

հին են,խրթին,խառնիճաղանճ,

պատահում է հայացքներ են,

պատահում է տխուր սրտեր,

պատահում է, մարմիններ են,

երբեմն էլ զուտ հոգիներ,

մի քիչ տխուր բայց օտար են,

այս անցյալից,այս ներկայից,

լույսիս շողքից,թե այս քամուց,

ամենն անգամ մի մոտ գալուց,

դառավ խնդիր ու պատահար,

մեկ շատ հին են,խառնիճաղանճ,

մեկ անծանոթ,բայց լի խնդրով,

ինձ դու ասա դու իմ շողք,

երբ պիտի դու գաս,ինձ պատահես,

իմմութ ճամփան լույսով լցնես։

Օրս,դարս,ու դարմանս,

քեզ միշտ դարձան,քեզ տրվեցին,

հոգուս ճրագ,սրտիս կրակ,

ինչեր ասես որ ես դարձա,

այս խնդրի մեջ մոլորվեցի,

այդ լամպի տակ մի մոլորակ,

մի թիթեռնիկ պարող դարձա։

Սիրտս խնդիր ունի,այ դու իմ կյանք,

մի քանի ափ,ու մոլորակ,

մի քանի կյանք ու պատարագ,

մի քանի լույս,սիրո ճրագ,

մնաց ասես երբ պիտի դու ինձ պատահես։

Ախ երբ պիտի։

 Երբ պիտի պատահես,անծանոթ դու ինձ,

ճանապարհս երբ պիտի լույսով պատես,անցորդ ու իմ,

երբ պիտի ինձ ,անցորդս շողք դու դառնաս,

երբ պիտի դու ինձ պատահես,անծանոթս։

իմ սիրտը ճշմարիտ է

ճշմարիտն էր իմ սիրտը անցյալից,

երբ եկա ու բախեցրեց քեզ ինձ,

ամեն գույնիս մեջ քեզ մտցրեց,

ամեն լիություն առ քեզ ինձ ետ բերեց,

իմ սիրտը ճշմարիտն էր, այդժամ։

Ես նայեցի,երբ քայլեցի,

շողքիդ հավասար քեզ նայեցի,

մի հպումով քեզ փարվեցի,

փախչել չուզեցի, քամիներն ին քեզ բերեցին,

քեզ ին տվեցին, ճշմարիտն էր իմ սիրտը այդպահից։

հողմապտույտի պես մի փոքր քամի բերեցիր,

ամեն ավազ,ծառ,քար ու հոգի խառնեցիր,

ամենքին իրար տարար բերեցիր,որ սրտիս դիպչես,որ ինձ դու դիպչես,

քիչ-քիչ քայլերով,ու քիչ խոսքերով,

մի ծույլ պահվածքով սիրտս խոցեցիր,

կարծես սխալ էր,սիրտս որ մերժեց,

իսկ դու հակառակ իմ այս թյուր կամքի,

եկար դիպար ինձ, ու իմ քար սրտին,

իսկ դու հակառակ իմ այս պիղծ սրտի,

եկար ու տեսար ի սրտե ինձնում ինձ,

իմ սիրտը ճշմարիտ էր,ու հենց այդ պահից

  ես էլ հենց քեզ պես ամենքին խառնված,

ու իրար խառնած,անկախ քո կամքից,

ու քո պիղծ սրտից,եկա քեզ դարձա,

սիրտդ էլ ճիշտ էր,հենց այդ իսկ պահից,

իմ քո անցյալից։

ճշմարիտն էր իմ սիրտը անցյալից,

երբ եկա ու բախեցրեց քեզ ինձ,

փախչել չուզեցի, քամիներն ին քեզ բերեցին,

քեզ ին տվեցին, ճշմարիտն էր իմ սիրտը այդպահից։

կարծես սխալ էր,սիրտս որ մերժեց,

իսկ դու հակառակ իմ այս թյուր կամքի,

եկար դիպար ինձ, ու իմ քար սրտին,

իսկ դու հակառակ իմ այս պիղծ սրտի,

եկար ու տեսար  ինձնում,ու հենց ինձ,

իմ սիրտը ճշմարիտ էր,ու հենց այդ պահից,

ես քեզ սպասեցի,ու մինչև վերջը

իմ քո ժամանակների,

ու մինչև վերջը, իմ քո համբույրների,

ու մինչև վերջը իմ քո այս համառ կամքի։

փախչել չուզեցի, քամիներն ին քեզ բերեցին,

քեզ ին տվեցին, ճշմարիտն էր իմ սիրտը այդպահից։

ճշմարիտն էր իմ սիրտը անցյալից,

ամեն լիություն առ քեզ ինձ ետ բերեց,

իմ քո անցյալից։

Di Maria 

03.07.2025

Ախ,երբ պիտի դուետ գաս

       

 

Ախ,երբ պիտի դու հետ գաս,

Ախ երբ պիտի դու հետ գաս,

 Սրտիս բանալին ինձ տաս,

 Ախ երբ պիտի,ախ երբ պիտի։

                 ***

Վանելով ցավից,

վանելով վախից,

Վատնելով անտեղի,

Փնտրելով անտանելի,

Ու հիմա ասում,

Ախ երբ,երբ պիտի դու գաս։

             ***

Մի վախ չմնաց,

Ամենը տարան,

Մի պահ չմնաց,

ամենը կորավ,

անցյալի շողքից, ներկայի սարսափից,

մեկ դարձան ակամայից,

որ նորց ասեն,

ախ երբ պիտի գաս,

ախ երբ պիտի գաս,

Չմնաց ոչինչ, մի փոքր անգամ,

որ ես էլ քո պես ուզենամ անգամ,

բայց հոգուս ներսում մի կաթիլ դեռ կա,

որ անկախ ամենից,

մերժեց ամենքին,

ու անգամ իրեն,

որ նորից սպասի,

անկախ տանջանքից,

ու բարդ օրերից,

քեզ նորից կանչի,

ու սրտին հպի։

Բայց պատրանք է՞,թե ին՞չ,

ես դեռ չեմ լսել մի բառ քեզանից,

ոչ էլ պատասխան,

բայց դեռ սպասում եմ,երբ

երբ պիտի դու գաս,

մեր ճրերը,երբ պիտի ետ տաս։

Արգելված պտուղ

 Ռիթմին կյանքի հակառակ ենք քայլում,

Հոսքին մարդկանց դեմ-դիմաց կանգնում,

Երբ մի հարց կա,առ սիրտ ենք նայում,

Երբ մի ցանկություն առ Աստված։

                   
                       ***

Ոչ ոք մյուսից չի վախենում,

Բայց ով վախ ունի կորստի անգամ,

Ցավ է ստեղծում, ու դրա մեջ թաղվում,

Երբ արգելված է պտուղը։

                        ***

Այն ցանկալի է երբ չկա,

Դրան դիպչելու մի բուռ ցանկություն,

Փարվելու ու վայելելու միտում անգամ։

Դրախտի ենք վերածում մեր հագուստը անգամ,

Դարձնում մարդու ստեղծած, կամ դրանից ծնված,

Մեծարգո է մարդը ով գիտի գինը դրա,

Մեծապաիվ մեկն,ով կհագնի այն,

Առանց պիտակի ու հատուկ գնի անգամ։

                          ***

Երբ արգելված է լինում պտուղը,ցանկալի է այն,

կարծես մարմնի վրա դրված զարդ լինի այն,

բայց երբ մարդն է հերքում իր  պտուղն անգամ,

դրախտի մեջ մի բուռը դառնում է փշուր-փշուր,

ու մի հույսը լույսով ետ գալիս,ու դառնում,նորից

պտուղ՝ բայց ոչ դրախտային, ոչ էլ արգելված։

Սիրտս ինչ անի պարոնս,ասա

 

Սիրտս ինչ անի պարոնս,պարոնս

Քեզ տեսնելուց տեղից կթռնի,

Սիրտս ինչ անի,պարոնս,ասա

Քեզ սիրելուց  ափեր կտանի։

Ես քեզ ոնց շարժեմ,որ երգիս գաս,

Ես քեզ ոնց ասեմ, որ ձայնիս գաս,

Մարմինս քեզ ոնց փնտրի,

Որ սրտիս գաս,

Սիրտս ինչ անի պարոնս,ասա։

Այս արշավիս մեջ քարուքանդ եղա,

Ոնց փնտրում եմ, թուր եմ գտնում,

Մարմնիս մեջ ոնց խոցեմ,որ ինձ գաս,

Սիրտս ինչ անի,պարոնս ասա,

Քեզ ես ոնց երգեմ,որ երգիս գաս,

Սիրտս ինչ անի պարոնս,ասա։

Սիրտս ինչ անի պարենս,ասա

Երգիս ճրագ,դու նոտան երգիս,ու գույնն իմ երգի,

Սիրտս ինչ անի պարոնս,ասա

Սիրտս ինչ անի,պարոնն իմ կյանքի,

Ոնց փնտրեցի թուր եղա

Քեզ նայեցի ճրագ դառա,

Սիրտս ինչ անի,պարոնս ասա։

Իմ պայքարի մեջ մի հաղթանակ,

Իմ գրքերի մեջ դու մի սև թանաք,

Ոնց գրում եմ քո անունն է էջերիս մեջ,

Ոնց նայում եմ սիրտդ գույնն է,

Իմ ափի մեջ,

իմ սրտի մեջ,

Աչքերիս մեջ,

Արյանս մեջ,

Սիրտս ինչ անի պարոնս,ասա։

The choice of my heart

 

one is looking at me as a lover,

another is looking at me as a knife,

to whom shall i  look at as a lover

only will tell the night.

when im following after their eyes,

one is fire,another is land

when im remembering about the time,

one is blessing,another is blame,

to whom shall i look at as a blessing,

only will tell the night.

one is with heart,

another with brain,

one is with words,

wordless is the next,

whom  shall i choose,

the time only will tell.

one is soul,in where im in peace,

another is passion,to whom im tending to.

one is cover,with whom its warm always,

another is touch,which im feeling under it.

which one is mine,

only will tell the night.

Սև հագուստս՝ գինի դարձած

 

Մեկ ճրագ է,

մեկ կրակ,

մեկ գինու լիճ,

մեկ սիրո սիրո ճրագ,

              ***

մեկ մուգ է մեկ սպիտակ

երբ լսում եմ ջրի ձայնը,

հոսող հեռվից այդ լճակի,

իմ սև հագուստը

գինով է պատվում,

ու դառնում կրակ,

մեկ մուգ է,

մեկ սպիտակ։

         ***

մեկ մուգ է,

մեկ սպիտակ,

իմ բաց մարմնի վրա,

քո թափած գինին,

ու համբույրդ դրա տակ,

որ քամին քշեց,ու

այն սպիտակ դարձեց,

միայն դա դարձրեց,

մեկ է դա դարձրեց։

       ***

Ասես ձուկ լինեմ,

իսկ դու որսորդը ,

որ ձեռքդ տարար,

մարմինս բռնեցիր

ես որսդ դարձա,

ու երբ գինիդ խմեցի

ու կյանքի դարձա,

երբ հագուստս գինուցդ

սպիտակ դարձավ։

         ***

Իմ սև հագուստը ,

գինով է պատվում,

մեկ մուգ է,

մեկ կրակ,

մեկ սպիտակ գույն է,

մեկ էլ սիրո մի ճրագ,

քո թափած գինին,

որ քամին քշեց ու հեռու տարավ,

ինձ որսդ դարձրեց,այդ կրակի տակ,

ինձ որսդ դարձրեց,այդ ճրագի տակ։